Φαραγγι Λαγκαδιωτισσας - Παναγια Ζαγουνα

Επισκεπτόμαστε την ιστορική σπηλαιοεκκλησιά της Παναγίας Λαγκαδιώτισσας! Είναι ένα εκκλησάκι του 12ου αιώνα χτισμένο κυριολεκτικά μέσα στο βράχο. Βάση της παράδοσης σε αυτό λειτουργήθηκε ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος όταν ξεκίνησε για το ιστορικό ταξίδι του προς την Κωνσταντινούπολη το 1449. Ο χώρος εδώ είναι καθηλωτικός για τον θρησκευόμενο επισκέπτη. Τα βράχια που το σκεπάζουν δίνουν ενα μοναδικό θέαμα δύσκολο να το συναντήσεις οπουδήποτε αλλού. Τα όμορφα βράχια το σκεπάζουν και το απομονώνουν από το έντονο φως και τους θορύβους. Oι τοίχοι του είναι με κόκκινο χρώμα και γεμάτοι με κρεμασμένες εικόνες. Το ιερό είναι χτισμένο βαθιά στο σπηλαιώδες άνοιγμα και μας δίνεται η εντύπωση της μεγάλης ηλικίας και παλαιότητας καθώς το πλησιάζουμε.

Το Παρόρι είναι το σημείο απο το οποίο ξεκινάμε και το μονοπάτι μας υποδέχεται με τις όμορφες πηγές Κεράμου. Τα τρεχούμενα νερά είναι πάντα φιλόξενα στους επισκέπτες και μας δίνουν το φρεσκότατο νερό κατευθείαν απο το ρέμα Λαγκαδά. Είναι ενα πολύ όμορφο σημείο το οποίο αφήνουμε για να κατευθυνθούμε προς το εκκλησάκι της Παναγίας Λαγκαδιώτισσας.

Το φαράγγι δίνει τα όμορφα χαρακτηριστικά του απο την αρχή και μας εκπλήσσει. Περπατώντας στο φαράγγι, δεξια και αριστερα μας συντροφεύουν επιβλητικά βράχια με πολύ ύψος. Ο χωματόδρομος οδηγεί σε μονοπάτι το οποίο είναι πολύ εύκολο και βατό. Το μονοπάτι μας επιτρέπει να περπατήσουμε μέσα στο πράσινο ανάμεσα στα ψηλά βράχια που βρίσκονται αριστερά και δεξιά μας. Σε μικρό χρονικό διάστημα προσεγγίζουμε τον σπηλαιώδη ναό της Παναγίας Λαγκαδιώτισσας. Δεν γινεται να μην κανουμε ενα διάλειμμα εκεί αποθανατίζοντας το όμορφο τοπίο μεσα στα βράχια και λίγο πιο έξω, γεμάτο με πράσινο.

Συνεχίζοντας το μονοπάτι συνεχίζει τον καλό χαρακτήρα του και είναι εύκολο στο περπάτημα. Περνώντας δίπλα απο τα βράχια του βουνού βλέπουμε και την απέναντι πλαγιά, ενώ ανάμεσα η χλωρίδα συνεχίζει να είναι όμορφη. Το μονοπάτι συνεχίζει ελαφρώς ανηφορικά για 2 χιλιόμετρα και ξεκουραζόμαστε σύντομα στο εκκλησάκι Μεταμόρφωσης του Σωτήρος που θα συναντήσουμε.

Συνεχίζοντας σε χωματόδρομο με ελαφρώς ανηφορική κλίση για ακόμα 3.5 χιλιόμετρα τα βράχια χάνονται ενώ την θέση τους παίρνουν καταπράσινα τοπία με θέα σε απέναντι πλαγιές που είναι ήπιες και γεμάτες με δέντρα. Απέναντι, ίσως να μπορέσουμε να δούμε και την Ξεροβούνα χιονισμένη, μια απο τις κορυφές του Ταϋγέτου. Ο δρόμος θα μας οδηγήσει στην Μονή Φανερωμένης, ενα μοναστήρι σε υψόμετρο 780 μέτρων.

Μετά την μονή η πορεία μας συνεχίζει με μεγάλη ευκολία αφου η χαλαρή ανηφόρα εχει σταματήσει. Μέσα σε 15 λεπτά ξεκινάμε να κατηφορίζουμε με μικρή κλίση προς την Παναγία Ζαγούνα. Το σπηλαιομονάστηρο της Παναγίας Ζαγούνας είναι ενα θέαμα μοναδικό. Απο το διπλό καμπαναριό η θέα προς την Σπάρτη είναι καταπληκτική. Είναι άκρως απλό και φτωχικό, σε σημείο που θα μπορούσαμε να το αντιληφθούμε ώς ασκητήριο όπου τα παλιά τα χρόνια καποιοι μοναχοί έμεναν εδώ στρέφοντας το βλέμμα τους προς τον ουρανό…

Η συνέχεια μας βρίσκει να κατεβαίνουμε ενα μονοπάτι με αρκετή κλίση, που είναι όμως εύκολο στην διάσχισή του. Το βουνό σε αυτό το σημείο έχει ακόμα μεγάλη ομορφιά και με κυρίως χαμηλή βλάστηση τα οποία μας επιτρέπουν να έχουμε πολύ ωραία θέα απο ψηλά καθώς κατεβαίνουμε προς το σημείο απο το οποίο ξεκινήσαμε.