Περιγραφή ημέρας Στην Κόρινθο δεσπόζει εδώ και χιλιάδες χρόνια ένα από τα μεγαλύτερα κάστρα της Ελλάδας στην Ακροκόρινθο, ένας βράχος ύψους 574 μέτρων. Σύμφωνα με τον μύθο, όταν ο Απόλλωνας ήρθε σε διαμάχη με τον Ποσειδώνα για την κυριαρχία της περιοχής, οι θεοί αποφάσισαν να επικρατήσει ο Ποσειδώνας στον Ισθμό και ο Απόλλωνας στον Ακροκόρινθο. Προς τιμήν του χτίστηκε ναός στην Αρχαία Κορίνθο, που βρισκόταν στους πρόποδες του βράχου. Ο Απόλλωνας έδωσε τον λόφο στη θεά Αφροδίτη για την οποία η Μήδεια έχτισε στην κορυφή ιερό. Εκεί συνέρρεαν σκλάβες και ιερόδουλες, οι οποίες επιλέγονταν για την ομορφιά τους και προσφέρονταν ως τάματα στη θεά. Υπολογίζεται ότι τα αρχαία χρόνια περισσότερες από χίλιες ιερόδουλες έμεναν μόνιμα εκεί.
Το κάστρο έχει στοιχεία από όλες τις ιστορικές περιόδους της χώρας. Χτίστηκε από τους Κορίνθιους τον 7ο αιώνα π.Χ. ώστε να ελέγχουν τη γύρω περιοχή και συνδεόταν με την πόλη με συνεχόμενα τείχη. Οι Μακεδόνες μετά ενίσχυσαν την περίμετρο των τειχών. Όταν οι Ρωμαίοι κυριάρχησαν στον ελλαδικό χώρο η Ακρόπολη και η πόλη της Κορίνθου καταστράφηκαν. Έπειτα ο Ιούλιος Καίσαρας διέταξε να οικοδομηθεί ξανά το κάστρο με τα αρχαία υλικά. Ερείπια υπόγειας βυζαντινής δεξαμενής μαρτυρούν σήμερα τη μετέπειτα κυριαρχία των Βυζαντινών στο κάστρο, οι οποίοι έκαναν επιπλέον οχυρώσεις.
Την περίοδο της Φραγκοκρατίας κτίστηκε πυργίσκος δύο ορόφων, που χρησίμευε ως παρατηρητήριο. Μετά την κυριότητα του απέκτησαν ιταλικές οικογένειες, οι οποίες αργότερα το πούλησαν στον Έλληνα Θεόδωρο Παλαιολόγο. Έπειτα οι Ιωαννίτες, ρωμαιοκαθολικό τάγμα του Μεσαίωνα, οι οποίοι το κράτησαν υπό την κατοχή τους για εννέα χρόνια. Οι επόμενοι κατακτητές του κάστρου ήταν ο Μωάμεθ Β’ που έχτισε 4 τζαμιά στο εσωτερικό του και οι Ενετοί, οι οποίοι βελτίωσαν την οχύρωσή του. Οι Τούρκοι εγκαταστάθηκαν σε αυτό και μετά την επανάσταση του ‘21 επέστρεψε σε ελληνικά χέρια.
Το τουριστικό γκρούπ θα κάνει την εύκολη είσοδο απο την πύλη, και με την βοήθεια του πούλμαν θα έλθει μπροστά στα θηριώδη τείχη του κάστρου και θα επισκεφθεί το εσωτερικό του. Το πεζοπορικό γκρούπ θα “εισβάλλει” στο κάστρο ανεβαίνοντας τον λόφο απο το πιο στρατηγικά λογικό σημείο, αναβιώνοντας ίσως κάποια απο τις πολλές πολιορκίες που έχει αντιμετωπίσει.
Αφού το πούλμαν αφήσει τους “πολιορκητές”, θα ξεκινήσουν ανηφορικό μονοπάτι το οποίο στην αρχή κινείται μεσα σε πευκοδάσος, κατευθυνόμενο προς την βάση του τεράστιου αυτού βράχου. Κατα την διάρκεια της ανάβασης, θα μπορούμε να δούμε τα τείχη στην κορυφή να ορθώνονται ψηλά εκφράζοντας την γνωστή έκφραση “Μολών Λαβέ”. Σιγά σιγά, βγαίνουμε απο το δάσος και μπαίνουμε στην βάση του βράχου, καθώς αυτός αρχίζει να γίνεται λίγο πιο απότομος. Μέσω μονοπατιού το οποίο δέν εχει τεχνικές δυσκολίες συνεχίζουμε την ανάβαση μέχρι να πλησιάσουμε τα εξωτερικά τείχη του κάστρου που φτιάχτηκαν για την άμυνα σε αυτό ακριβώς το σημείο πρόσβασης.
Μόλις μπούμε στο κάστρο, θα κινηθούμε περιμετρικά ετσι ώστε να επισκεφθούμε τα υπόλοιπα ωραία σημεία του. Όμορφα σημεία όμως έχει σε όλη την διαδρομή αυτή, καθώς η θέα αυξάνεται κατα την ανάβαση, και κορυφώνεται με την θέα απο τα τείχη. Περπατώντας δίπλα στα τείχη, θα πάρουμε μια γεύση του πόσο καλή είναι η άμυνα σε ενα τέτοιο σημείο, φωτογραφίζοντας τις αρχαίες οχυρώσεις με θέα όλο τον κάμπο, και την θάλασσα του Κορινθιακού Κόλπου. Σϋντομα θα φτάσουμε στην αρχαία Κρήνη της Άνω Πειρήνης, ενα μοναδικό σημείο το οποίο διατηρεί νερό όλο τον χρόνο και είναι εκπληκτικό πως διατηρείται πηγή σε αυτό το σημείο.
Θα συνεχίσουμε βλέποντας το διώροφο πυργίσκο και την φανταστική θέα που διαθέτει σε όλην την περιοχή γύρω. Μας μένει το τέμενος και η εκκλησία του Αγίου Δημητρίου. Το τελικό φανταστικό θέαμα είναι τα ίδια τα τείχη που υψώνονται πολλά μέτρα, όπου μπροστά τους οι άνθρωποί έχουν μέγεθος… σκυλιού ή γάτας!
Στην πύλη του κάστρου ενώνονται τα δύο γκρούπ και μετά φεύγουμε για ενα ακόμα μοναδικό αρχαίο κληροδότημα: το Σπήλαιο της Αφροδίτης. Το «αιδοίο» της Αφροδίτης, όπως το αποκαλούν οι ντόπιοι, λόγω των πτυχώσεων και της «κατασκευής» του, στάζει τον μικρό καταρράκτη, που είναι η πεμπτουσία της αρχαίας πηγής. Τα «Λουτρά Αφροδίτης», δόθηκε σαν προσωνύμιο από τον 19ο αιώνα και μετά στην τοποθεσία που περιλαμβάνει σπηλιές και πήγες στον πρώην κήπο αναψυχής του παλατιού του Κιαμήλ Μπέη. Στα νερά που τρέχουν από την φυσική οροφή του κοιλώματος του βράχου, λέγεται ότι έπαιρναν το Λουτρό τους οι κοπέλες του χαρεμιού του οθωμανού Μπέη.
Μετά το σπήλαιο, συνεχίζουμε στα παράλια του Κορινθιακού Κόλπου για μπάνιο και φαγητό πριν την επιστροφή μας.
