18 Μαϊ - Εύβοια: Φαράγγι Αγάλης

Το φαράγγι της Αγάλης είναι μία από τις πιο ενδιαφέρουσες πορείες στη Δίρφυ. Το όνομα προέρχεται σύμφωνα με τους κατοίκους της περιοχής απο το επίρρημα “αγάλι” που σημαίνει αργά. Το όνομα το πήρε επειδη εχει μερικα στενα και ανηφορικά σημεία οπου οι πεζοπόροι αναγκαστικά πηγαίνουν αργά, σύμφωνα με την έκφραση “αγάλι-αγάλι”. Εμείς την διαδρομή θα την κάνουμε με κατηφορική πορεία, διευκολύνοντας όσους δεν εχουν καλή φυσική κατάσταση.

Ξεκινώντας απο τα 950 υψόμετρο, δίπλα στο καταφύγιο Αγάλης, η θέα είναι εντυπωσιακή. Χαμηλά βλέπουμε τις περιοχές των Ψαχνών, Ν.Αρτάκης, πιο μακριά την Χαλκίδα και φυσικά τον Βόρειο Ευβοϊκό κόλπο. Πίσω μας, η Δίρφυ στεκόμενη σταθερά στην θέση της θα μας επιτρέπει να δο΄ύμε μερικά απο τα ψηλότερα τμήματα του βουνού, το αλπικό τμήμα της οπου η χλωρίδα είναι περιορισμένη. Απο το καταφύγιο η κατηφορική πορεία μας θα βλέπει προς τον Βόρειο Ευβοϊκό περιστασιακά ενώ περνάμε απο τις όμορφες περιοχές της διαδρομής αυτής.

Το τοπίο είναι υπο-αλπικού χαρακτήρα όπου ξεκινάνε τα διόαφορα δέντρα, κυρίως έλατα. Στην αρχή καθώς κατεβαίνουμε τα έλατα έχουν δειλή παρουσία, όμως σύντομα φτάνουμε στο υψόμετρο οπου αυτά ευδοκιμούν και είναι παντού! Το φαράγγι δέν είναι πολύ κλειστό και θα έχουμε ωραία θέα κατα την κατάβασή μας. Σε διάφορα σημεία το χωμάτινο μονοπάτι είναι πλακόστρωτο με πέτρινα ή ξύλινα σκαλοπάτια. Αφού έχουμε διανύσει μια μικρή απόσταση, συναντάμε ενα όμορφο σημείο με πολύ ωραία πανοραμική θέα και κτιστό μπαλκόνι κάτω απο τα ΄δεντρα.

Η πρώτη μας στάση θα είναι στην πηγή Κρατια και είναι εκεί που ξεκινάμε να βλέπουμε τα υπέροχα πλατάνια του φαραγγιού. Η πηγή είναι πλατανοσκέπαστη, με πετρόκτιστη κρήνη και ποτίστρα για τα ζώα. Το φαράγγι απο αυτό το σημείο αρχίζει να έχει και νερό. Σε αυτό το σημείο και ειδικότερα λιγο αργότερα, το μέρος ξεκινάει και ομορφαίνει ακόμα περισσότερο αφού το φαράγγι αρχίζει και γινεται βαθύτερο, με λιγότερη θέα αλλα ακόμα εντυπωσιακότερο τοπίο στο οποίο θα περπατήσουμε.

Το μέρος πλέον εχει μονοπωληθεί απο πανύψηλα πλατάνια τα οποία κλέβουν τον ήλιο απο το έδαφος. Με τους ήχους του τρεχούμενου νερού να μας συνοδεύει, θα κατέβουμε αυτό το υπέροχο τμήμα το οποίο θα σου έρχεται πάντα στην μνήμη όταν ακούς την λέξη “Αγάλι”! Κατεβαίνοντας το πλατανόδασος, συναντάμε την κρυόβρυση, ενα ακόμα πολύ εντυπωσιακό τμήμα το οποίο το επισκέπτονται συχνά και πολλοί που θέλουν να απολαύσουν την αγκαλιά της φύσης. Σιγά σιγά το πλατανόδασος δίνει χώρο και σε μερικά πεύκα, τα πρώτα που μπόρεσαν και διεκδίκησαν λίγη απο την περιοχή με το πολύ νερό.

Σειρά έχει η προαιρετική επίσκεψή μας στην σπηλιά Βοϊδοκλέφτρα, που στην ουσία είναι μια μεγάλη βραχοσκεπή που εχουν εντοπιστεί ίχνη προϊστορικής κατοίκησης. Για να την προσεγγίσουμε θα περπατήσουμε σε ενα ακόμα πιο πυκνό πλατανόδασος με χαλί απο φύλλα στο έδαφος το οποίο κομμάτι είναι πανέμορφο. Μετά το τμήμα της σπηλιάς, τα πεύκα αρχίζουν και πληθαίνουν καθώς ευδοκιμούν σε ξηρότερα εδάφη, αντιθέτως απο τα πλατάνια. Ακολουθώντας την ρεματιά, αλλάζουμε όχθη μερικές φορές διασχίζοντας τα καινούργια μεταλλικά γεφύρια, που αντικατέστησαν τα «παλιά» ξύλινα γεφυράκια, προϊόν μιας δαπανηρής ανάπλασης του 2008.

Το μονοπάτι μέχρι και το τέλος του είναι εύκολο και καταπράσινο. Μετά το τέλος της διαδρομής μας θα φάμε σε τοπικό εστιατόριο της περιοχής.