10 Νοε - Αρκουδορεμα Αρκαδιας, σπηλαιο πανα

Στα ίχνη των Κολοκοτρωναίων

Κόρινθος

Επιβίβαση Πειραιας, Αγ.Αντώνιος, Ν.Φιλαδέλφεια.
Δες τα σημεία εδώ

Μετακίνηση

Εκδρομικά με πούλμαν.

Συνοδεύεις;

Κατοικίδια στο πούλμαν μόνο σε κλουβάκι μεταφοράς. Δεν προτείνεται για παιδιά κάτω των 12 ετών.

Διάρκεια

Περίπου 5 ώρες.

Πρόγραμμα

• 07:00 Αναχώρηση από Πειραιά, Πλατεία Θυμάτων Θύρας 7.
• 07:20 Αναχώρηση από μετρό Αγ.Αντώνιο.
• 07:40 Αναχώρηση από Ν.Φιλαδέλφεια.
  Δες τα σημεία επιβίβασης εδώ
• 11:00 Άφιξη στην εκκίνηση της διαδρομής.
• 16:00 Λήξη πεζοπορίας. Φαγητό στο τοπικό εστιατόριο στην Πιάνα
• 17:30 Επιβίβαση για επιστροφή
• 20:30 Άφιξη στην Ν.Φιλαδέλφεια
• 20:45 Άφιξη στο Περιστέρι.
• 21:00 Αναμενόμενη άφιξη στον Πειραιά.

Όλοι οι χρόνοι είναι ενδεικτικοί και μπορεί να υποστούν μεταβολή αναλόγως με απρόοπτα και με την σύσταση της ομάδας

Δυσκολία 6/10

Η διαδρομή είναι χωρίς μεγάλες ανηφόρες και χωρίς τεχνικές δυσκολίες, αλλα δύσκολη για αρχαρίους

Έδαφος

Ορεινό μονοπάτι, δασικός δρόμος, κοίτη ποταμού με λίγο η καθόλου νερό

Απόσταση
10 km

ΛΑΜΠΕΙ Ο ΗΛΙΟΣ ΕΙΣ ΤΑ ΒΟΥΝΑ
ΛΑΜΠΕΙ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΑ ΛΑΓΚΑΔΙΑ
ΛΑΜΠΕΙ ΕΙΣ ΤΟ ΑΡΚΟΥΔΟΡΕΜΑ
ΤΟ ΕΡΗΜΟ ΛΙΜΠΟΒΙΣΙ
ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΛΕΦΤΕΣ ΟΙ ΠΟΛΛΟΙ
ΟΙ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΑΙΟΙ

Το Αρκουδόρεμα Επί Τουρκοκρατίας άκμαζε λόγω του απρόσιτου της τοποθεσίας και είχε καταστεί σημαντικό κέντρο της κλεφτουριάς. Ιστορείται πως από το 1530 είχαν εγκατασταθεί σ΄ αυτό, καθώς και στο πλησίον αυτού Λιμποβίσι, οι Κολοκοτρωναίοι και ότι και τα δύο αυτά χωριά αντιστάθηκαν έντονα, κατά την ανάκτηση της Πελοποννήσου από τους Τούρκους, το 1715.

Το Αρκουδόρεμα κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821, έδωσε στον αγώνα εκλεκτό σώμα πολεμιστών, υπό την αρχηγία του αγωνιστή Αδάμ Κορέλλα. Το μόνο σωζόμενο κτίσμα είναι το παλιό εκκλησάκι που κτίσθηκε το 1719, η Παναγία Αρκουδορέματος Αρκαδίας (Κοίμηση της Θεοτόκου), που εορτάζει στις 23 Αυγούστου, στα Εννιάμερα της Παναγίας. Βρίσκεται σε υψόμετρο 1200 μέτρων. Ένα μέρος παρθένο, σπάνιας φυσικής ομορφιάς. Επί Τουρκοκρατίας χρησιμοποιήθηκε η χαράδρα ως κρησφύγετο από τους Κολοκοτρωναίους, λόγω του απρόσιτου της τοποθεσίας, για να εγκαταλειφθεί στη συνέχεια. Οι παλιοί Αρκάδες, όταν ήθελαν να ορίσουν τον άνθρωπο που είναι αθώος και ζει κατά φύση, έλεγαν πως είναι σαν να ήρθε από το Αρκουδόρεμα.

Το Λιμποβίσι είναι το ερημωμένο χωριό των Κολοκοτρωναίων στο οποίο μεγάλωσαν 12 γενιές της οικογένειας, με το αναστηλωμένο σπίτι – μουσείο του Γέρου του Μοριά (με ελεύθερη είσοδο). Στην διαδρομή μας θα πάρουμε μια δυνατή γεύση απο την ομορφιά του Μαινάλου. Χιλιάδες επισκέπτες καθε χρόνο επισκέπτονται το Μαίναλο για να απολαύσουν την μοναδικότητα του κάθε χωριού και την φύση του. Για τους πεζοπόρους δε, ειναι ενα είδος παράδεισου με πάρα πολλά μονοπάτια, εκ των οποίων το πιό χαρακτηριστικό το Menalon Trail.

Η μέρα μας θα ξεκινήσει με την επίσκεψη στην οικία των Κολοκοτρωναίων στο Λιμποβίσι. Λόγω της ιστορικότητάς του έχει κτιστεί μια πολύ ωραία πλατεία και λειτουργεί επίσης καφετέρια σε αυτό το σημείο αφου οι επισκέπτες είναι παρα πολλοί. Στην πλακόστρωτη πλατεία τρέχει νερό απο πηγή, και φυσικά το ίδιο το σπίτι των Κολοκοτρωναίων είναι ενα κανονικό μουσείο. Θα κάτσουμε σε αυτό το ωραίο μέρος λίγη ωρα απολαμβάνοντας τον ίσκιο, τα λαξευμένα παγκάκια και την ωραία θέα που έχει στις απέναντι πλαγιές αυτού του σημείου.

Στην συνέχεια μας περιμένει η κυρίως πορεία μας η οποία περνάει απο το καταπληκτικό Αρκουδόρεμα. Η αρχή μας θα είναι σε κατηφορικό δασικό δρόμο ο οποίος απο το πέρασμα των χρόνων έχει αρχίσει να στενεύει και να γίνεται σιγα σιγα κανονικό μονοπάτι. Η ομορφιά του Μαινάλου ξεκινάει να μας εκπλήσσει απο την αρχή, καθώς το μέρος είναι καταπράσινο. Πεύκα και έλατα ανάμεικτα, με κουκουνάρια στο έδαφος και το περιστασιακό μανιτάρι στο χώμα, είναι μερικά απο τα οποία θα προκαλούν τις φωτογραφικές μας απο το πρώτο κιόλας χιλιόμετρο. Ο δρόμος είναι σκεπασμένος απο τις πεσμένες πευκοβελόνες και τα κουκουνάρια δίνοντάς μας την σωστή εντύπωση πως ο δρόμος αυτός είναι πλέον για πεζούς και τα αυτοκίνητα είναι πολύ δύσκολο να τον διασχίσουν.

Το πρώτο σκέλος της διαδρομής τελειώνει με παρόμοια φύση σε δρόμο περικυκλωμένο απο καταπράσινη χλωρίδα. Η επόμενη στάση μας είναι στην Παναγία Αρκουδορέματος. Είναι ενα εκκλησάκι το οποίο έχει συντηρηθεί πολύ καλά απο τις τοπικές αρχές και βρίσκεται μέσα στο δάσος του Μαινάλου. Είναι ένα πολύ όμορφο σημείο για στάση, με πετρόκτιστη μάντρα που εξυπηρετεί ώς ενα τεράστιο παγκάκι για ξεκούραση. Είναι ενα σημείο σταθμός αφού είναι το σημείο που ξεκινάει το ίδιο το Αρκουδόρεμα και προφανώς οι ίδιοι οι Κολοκοτρωναίοι περνούσαν απο αυτό το σημείο.

Λίγο παρακάτω απο το εκκλησάκι της Παναγίας Αρκουδορέματος, ξεκινάει το φοβερό Αρκουδόρεμα. Απο την αρχή δεν μπορείς να φανταστείς τι ομορφιά μπορεί να έχει μέσα του αφου το μονοπάτι μας ξεκινάει ήπια σε ελατόδασος περπατώντας παράλληλα σε μικρό ρυάκι. Ο δρόμος προς το Αρκουδόρεμα είναι μαγευτικός, ακόμα πιο όμορφος απο το πρώτο κομμάτι. Το δάσος πυκνώνει αρκετά και εμείς περπατάμε μέσα σε αυτό περνώντας ανάμεσα απο τα δέντρα, ενώ ο ήλιος δύσκολα μπορεί να βρεί πλέον σημεία να μας δεί καθαρά. Το μονοπάτι συνεχίζει σε αυτό το καταπληκτικό τοπίο για κάποια ώρα μεχρι που το φαράγγι ξεκινάει να δίνει τα όμορφα χαρακτηριστικά του που δυστυχώς δεν γίνεται να χωρέσουν σε μία, δύο ή χίλιες φωτογραφίες.

Το Αρκουδόρεμα στο επόμενο κομμάτι αρχίζει και κλείνει περισσότερο, γίνεται πιό άγριο, και η ομορφιά του εκτοξεύεται. Περνώντας δίπλα ακριβώς απο το σημείο που περνάει το νερό αρχίζουμε και βλέπουμε τα τεράστια πετρώματα δεξια και αριστερά τα οποία έχει λαξεύσει το νερό σε διάστημα χιλιάδων ή εκατομμυρίων χρόνων. Αναρριχητικά φυτά κρέμονται απο τα βράχια σε ορισμένα σημεία σχηματίζοντας πανέμορφες πράσινες “κουρτίνες” και τα βρύα δίνουν ένα πράσινο τόνο σχεδόν σε όλες τις επιφάνειες του φαραγγιού. Τα πετρώματα που θα δούμε είναι φανταστικά, τέτοια που σε λίγα φαράγγια μπορείς να δείς αυτό το μείγμα ελατόδασους, βρύων και υψηλών πετρωμάτων που χρειάζεται να σηκώσεις τέρμα πανω το κεφάλι σου για να δείς προς τα πού υψώνονται!

Το τμήμα στο οποίο το Αρκουδόρεμα κλείνει σε ταξιδεύει λες και είσαι σε άλλο μέρος, αφού είναι αδύνατον να προβλέψεις οτι θα εξελιχθεί τόσο όμορφα. Το κομμάτι αυτό δέν είναι μικρό αφου θα μας πάρει σίγουρα μισή ωρα (εν μέρει επειδή θα πηγαίνουμε τοσο αργά λόγω του θαυμασμού μας) να το διανύσουμε. Το Αρκουδόρεμα και το φαράγγι του αρχίζει να ανοίγει και πάλι μεταφέροντάς μας να περπατάμε μέσα στο φανταστικό ελατόδασος παράλληλα στο ρέμα.

Αρκετά πιο μετά θα αρχίσουμε να ανεβαίνουμε και μας περιμένει ενα ακόμα πολύ όμορφο πέρασμα, μέσα απο το Λυκόρεμα. Ανεβαίνουμε το Λυκόρεμα το οποίο είναι κατι σαν ενα μικρό φαράγγι που όμως έχει αρκετά τεράστια βράχια να ανεβούμε. Σε ένα σημείο θα βοηθηθούμε απο σχοινί, ενω το υπόλοιπο είναι παρομοίως όμορφο. Εδώ στο Λυκόρεμα σιγά σιγά το τοπίο αλλάζει. Οι βελανιδιές έχουν την κυρίως παρουσία και σιγά σιγά το ελατόδασος αρχίζει και σβήνει.

Όταν βγαίνουμε απο το Λυκόρεμα η οπτική μας θα αλλάξει αρκετά. Οι βελανιδιές πλέον έχουν το μονοπώλιο του εδάφους και το μονοπάτι συνεχίζει στην πλαγιά του μικρού βουνού που μόλις ανεβήκαμε. Όπως θα προχωράμε θα εκπλαγούμε για ακομα μια φορά με την πανέμορφη θέα που θα έχουμε στις απέναντι πλαγιές. Όπως θα προχωράμε θα αρχίζουμε μαζί με τις πλαγιές να βλέπουμε και τον απέναντι κάμπο νότια του χωριού Πιάνα. Το μέρος στο οποίο θα είμαστε είναι καταπράσινο όπως και η θέα που θα έχουμε, καθώς είναι λίγα τα σημεία που δεν καλύπτονται απο τα αγαπημένα μας δέντρα.

Η συνέχειά μας είναι στην σπηλιά του Πάνα. Ενα λατρευτικό σημείο προφανώς των αρχαίων προγόνων μας με πλούσιο βράχινο ανάγλυφο το οποίο σίγουρα θα αποτυπωθεί στις φωτογραφικές μας. Η θέα του βράχου πρίν την προσεγγίσουμε είναι φανταστική αφου ταυτόχρονα με την όμορφη θέα που θα έχουμε, θα ξεκινήσει σιγα σιγα να ξεπροβάλλει ο κάθετος βράχος που βρίσκεται πάνω απο την σπηλιά. Κατεβαίνοντας στην ίδια την σπηλιά, η θέα είναι και απο εκεί πολύ όμορφη, και είναι ενα μέρος που χρειάζεται σίγουρα κάποιο χρόνο να το αφομοιώσουμε.

Το σημείο τερματισμού μας είναι το χωριό Πιάνα, ενα πολύ όμορφο και μικρό χωριό. Εδώ θα επισκεφτούμε άλλο ένα δείγμα της δόξας των Κολοκοτρωναίων, την παναγία Πολυκαμένη. Εχει γίνει ανακατασκευή της εκκλησίας και στον χώρο της βρίσκουμε τον Γεροπλάτανο της Λευτεριάς και τον Εθνικό Φούρνο που έκαιγε 24 ώρες και παρήγαγε 288 μερίδες την ημέρα.

Απορίες; Επικοινώνησε μαζί μας!

Δεν υπάρχουν παραπλανητικές φωτογραφίες. Όλες οι φωτογραφίες είναι απο προηγούμενες εξορμήσεις και αποτυπώνουν το μέρος που αφορά η πεζοπορία.
Οι θέσεις είναι περιορισμένες.
Κλείσε εγκαίρως την θέση σου ωστε να μην βρείς την εκδρομή ήδη γεμάτη!