26 Ιαν - Κύμη: Ρέμα Καρυάς, ρέμα Γριάς

Κοτύλαια Όρη: Αποτελεί το διαχωριστικό σύνορο της Καρυστίας με την υπόλοιπη Εύβοια. Μέσω του ορεινού όγκου των Κοτυλαίων γινόταν η επικοινωνία Κύμης – Χαλκίδος. Το δάσος των Κοτυλαίων φημίζεται για τα έλατα και τα αρωματικά φυτά του, και το μέλι που παράγεται είναι εξαιρετικό. Συνήθως τα περισσότερα βουνά αποτελούνται από ένα κύριο όγκο. Το όνομα Κοτύλαια όρη σημαίνει πολλά βουνά σε σχήμα κότυλου (αβαθές πήλινο ποτήρι – σκύφος). Στο βουνό των Κοτύλαιων υπάρχουν 200 είσοδοι σπηλαίων, και μία απο αυτή θα την συναντήσουμε καθώς προχωράμε. Διασχίζοντας το ρέμα της Καρυάς και περνώντας ανάμεσα από δάση Κεφαλληνιακής ελάτης, πανύψηλα πλατάνια και σπηλιές, θα μαγευτούμε από το παρθένο και πλούσιο σε βλάστηση τοπίο.
Επίσης, αξίζει να αναφέρουμε πως ελατοδάση υπάρχουν σε δυο μόνο νησιά της Ελλάδας: στην Εύβοια και στην Κεφαλονιά. Κάποια από αυτά τα έλατα φτάνουν και τα 45 μέτρα ύψος!!

Η όλη διαδρομή είναι μαγευτική και μας περνάει απο δάσος σε όλο της την έκταση. Σχετικά παρθένο και με ελάχιστη επέμβαση απο τον άνθρωπο, θα δούμε το ελατόδασος, μαζί με φτέρες και πλατάνια να συνυπάρχουν αρμονικά, και θα παρατηρήσουμε οτι τα έλατα κερδίζουν την διεκδίκηση εδαφών εκτός απο τα ρέματα τα οποία διαθέτουν αρκετά πλατάνια.

Ξεκινώντας την διαδρομή μας, περπατάμε σε χωματόδρομο με μικρή ανηφορική κλίση και τα δέντρα ήδη αρχίζουν να μας περικυκλώνουν απο την αρχή. Το πρώτο αυτό τμήμα μας ανηφορίζει παράλληλα με το ρέμα Καρυάς και σε λίγο μπαίνουμε σε αυτό όπου θα ξεκινήσουμε να περπατάμε μέσα και δίπλα απο την κοίτη του ποταμού. Το ίδιο το ποτάμι εχει γενικά λίγο νερό οποτε δεν θα μας δυσκολέψει πολύ.

Καθώς πιάνουμε το ρέμα Καρυάς, το τοπίο ξεκινάει να γίνεται ειδυλλιακό με δέντρα παντού γύρω μας, είμαστε πλέον κανονικά μέσα στο δάσος. Σύντομα φτάνουμε σε ενα μικρό σπήλαιο με όνομα “Αγίασμα” το οποίο εχει αρκετές εικόνες και άλλα αντικείμενα της θρησκείας όπως καντήλια, λιβανιστήρια, κεριά κ.α. Έχει αρκετή υγρασία και υποθέτουμε πως το όνομά της το πήρε απο τα νερά τα οποία τρέχουν μέσα της. Η σπηλια αν και μικρή είναι όμορφη και αξίζει να την επισκεφθούμε μιας και η αλλαγή πορείας μας για αυτή ειναι πολύ μικρή.

Συνεχίζοντας, προχωράμε οπως πρίν στο ρέμα Καρυάς και το δάσος διατηρεί την ομορφιά του με δέντρα ποικίλου ύψους. Χαμηλά και ψηλά μαζί ανακατεμένα, περπατάμε ανάμεσά τους δίπλα στο ρέμα. Μετά απο καποια ώρα φτάνουμε στο πρώτο μας διάλειμμα σε ενα σημείο που ήταν χώρος αναψυχής με ερείπια δασικών τραπεζοκαθισμάτων που είναι πολύ όμορφος.

Για να φτάσουμε στο ρέμα Γριάς, εχουμε ιχνηλατήσει ενα τμήμα εξίσου όμορφο που περνάει απο μια μείξη δασικών δρόμων και μονοπατιών, και μόνο το Next Destination εχει περπατήσει το κομμάτι αυτό. Η πορεία μας μετα απο λίγο δρόμο είναι ανηφορική και σε μονοπάτι με το ίδιο φανταστικό περιβάλλον όπως και προηγουμένως. Ενα τμήμα θα μας επιτρέψει να δούμε την απέναντι πλαγιά που ονομάζεται Σκάλα η οποία μας κρύβει την Κύμη που βρίσκεται πίσω απο αυτή. Αφού συνεχίσουμε σε πλούσιο ελατόδασος κάποια ώρα, συνεχίζουμε κατεβαίνοντας σε εναν άλλο δρόμο ο οποίος θα μας οδηγήσει στην τοποθεσία Μηλίτσα με ενα τοπικό κυνηγετικό καταφύγιο. Το μέρος ειναι πολύ ομορφο για το δεύτερο διάλειμμά μας πριν συνεχίσουμε με το δεύτερο ρέμα.

Συνεχίζοντας για το Ρέμα Γριάς, ξεκινάμε απο όμορφο δασικό δρόμο και η πορεία μας είναι κυρίως κατηφορική. Ο δρόμος μας πηγαίνει παράλληλα στο ρέμα, ενώ σε λίγη ωρα ο δρόμος γίνεται λιγότερο δρόμος και περισσότερο μονοπάτι. Το Ρέμα Γριάς σιγά σιγά αρχίζει να αγριεύει σε μερικά σημεία, έχοντας περισσότερο βραχώδη έδαφος παρά χωμάτινο τα οποία μπορούμε να τα διασχίσουμε χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες. Η κατηφορική πορεία μας συνεχίζεται μέσα σε δάσος ώσπου σιγά σιγά το φαράγγι ανοίγει λίγο και μας επιτρέπει να έχουμε θέα σε κοντινές περιοχές της Κύμης όπως τα Βίταλα, Μελετιάνοι και Καζάρμα. Όλος ο κάμπος κάτω απο το φαράγγι είναι καταπράσινος μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι, και πρίν κατεβούμε πολύ το μάτι μας θα αγγίξει και λίγο απο την θάλασσα του Αιγαίου.