Κορυφή Κιθαιρώνα, θέα απο τα 1407

Για κάποιους μια πεζοπορία στην φύση είναι άκρως αγχολυτική και ότι πρέπει για να ξεσκάσουν απο την ρουτίνα και τα συνηθισμένα. Θα απολαύσουμε ενα βουνό κοντινό που παραβλέπεται απο αρκετούς που όμως εχει πολλά να προσφέρει. Πέρα απο την βαθιά ενσωμάτωσή του στους αρχαίους Ελληνικούς μύθους, διαθέτει πλούσιο ελατόδασος, αξιόλογο δίκτυο μονοπατιών και διαθέτει χώρους οχι μόνο για ενα σύντομο πικ νίκ αλλα και για κανονική υπαίθρια διανυκτέρευση!

Στόχος η κορυφή, αλλα δεν είναι μόνο η κορυφή που μετράει. Η βλάστηση του Κιθαιρώνα είναι παρόμοια με τη βλάστηση της γειτονικής του Πάρνηθας. Διαθέτει αρκετά πευκοδάση σε χαμηλότερα υψόμετρα και ένα ελατοδάσος, γύρω από την κορυφή του. Σύμφωνα με τη μυθολογία η ονομασία του οφείλεται στον Κιθαιρώνα, μυθικό βασιλιά των Πλαταιών.

Από τον Κιθαιρώνα διέρχονται σημαντικές διαβάσεις από την Αττική προς τη Βοιωτία, ο έλεγχος των οποίων ήταν στρατηγικής σημασίας στο παρελθόν. Τις διαβάσεις αυτές προσπάθησε να ελέγξει ο Μαρδόνιος που είχε στρατοπεδεύσει στην περιοχή των Πλαταιών, το 479 π.Χ., όπου και διεξήχθη η ομώνυμη μάχη. Οι διαβάσεις του Κιθαιρώνα προστατεύονταν από ισχυρά φρούρια όπως τα φρούρια των Ελευθερών, το Πάνακτο, των Αιγοσθένων, το φρούριο της Φυλής κ.α.

Πριν την πεζοπορία μας θα επισκεφθούμε ενα από τα καλύτερα σωζομενα αρχαια φρούρια, αυτό των Ελευθερών. Το οχυρό των Ελευθερών βρισκόταν σε εξαιρετικά στρατηγική θέση, καθώς φρουρούσε σημαντικό πέρασμα στον δρόμο που συνέδεε την Αθήνα με τη Θήβα. Οικοδομήθηκε είτε από τους Θηβαίους, είτε από τους Αθηναίους ως μέρος ενός ευρύτερου δικτύου μεθοριακών οχυρώσεων, που είχαν ως στόχο την αναχαίτιση των εισβολέων. Κατά τις τελευταίες δεκαετίες του 4ου αιώνα,το φρούριο επισκευάστηκε και ενισχύθηκε, προφανώς εν όψει της απειλής του Φιλίππου Β΄.Οι Ελευθερές αρχικά ανήκαν στη Βοιωτία.Σύμφωνα με κάποιες παραδόσεις, ήταν η γενέτειρα του Διονύσου, ο οποίος λατρευόταν εκεί με το προσωνύμιο «Ελευθερεύς». Κάποια στιγμή, κατά τη διάρκεια του 6ου αιώνα, κατά πάσα πιθανότητα επί Πεισιστράτου, τάχθηκαν στο πλευρό των Αθηναίων, εξέλιξη που θα πρέπει να συνδε θεί με τη μεταφορά της λατρείας του Διονύσου Ελευθερέως στην Αθήνα.

Η συνέχεια της ημέρας μας είναι το βορεινό μονοπάτι προσέγγισης της κορυφής. Ξεκινώνας απο το καταφύγιο Β.Τσάκος (το οποίο είναι κλειστό) στα 1090μ, ξεκινάμε την διαδρομή προς την κορυφή του Κιθαιρώνα.

θα ανέβουμε στην δεύτερη πιο ψηλή κορυφή του Κιθαιρώνα με όνομα “Τρείς Κορυφές” (1358μ). Η θέα οσο προχωράμε γίνεται όλο και πιό θεαματική. Όσο είμαστε στο μονοπάτι θα έχουμε θέα προς την πλευρά της Θήβας και οταν ανεβούμε στις Τρείς Κορυφές η οπτική μας θα ανοίξει και θα μπορούμε να δούμε όλο το πεδίο γύρω μας.

Ένα απο τα όμορφα σημεία της διαδρομής μας είναι αυτό εδώ. Απο τις Τρείς Κορυφές θα μπορούμε να δούμε (αν και είμαστε πιό χαμηλά) την κορυφογραμμή του Κιθαιρώνα που θα ανεβουμε σιγά σιγά οπως πηγαίνουμε προς την κορυφή. Πέρα απο την θέα που έχει το σημείο, θα διακρίνουμε μικρές κορυφές οι οποίες οδηγούν στα 1407μ στην κορυφή του Κιθαιρώνα. Συνεχίζοντας προς τα 1407, οι κορυφούλες της κορυφογραμμής θα μας κάνουν την πορεία λιγο ανέβα-κατέβα οσο θα την διασχίζουμε. Η πιό θεαματική εναλλαγή είναι στα 1340 οπου βρισκόμαστε σε μια απο τις κορυφούλες και βλέπουμε την απέναντι (μικρή) κορυφή να φαίνεται θεόρατη, οπου ειναι τοσο θεαματική που καποιος μπορεί να ξεγελαστεί οτι αυτή είναι η υψηλότερη κορυφή.

Η τελευταία κορυφούλα πριν την υψηλότερη στερείται του ελατόδασους και είναι αρκετά βράχινη. Εδώ το βουνό στα τελευταία του αρχίζει και γίνεται πιό άγριο, με λιγότερη χλωρίδα. Σε πολύ λίγο βρισκόμαστε στο υψηλότερο σημείο του Κιθαιρώνα με απόλυτα εκπληκτική θεά. Βλέπουμε το Πόρτο Γερμενό, το όρος Πατέρας, τα λιβάδια του Ασωπού ποταμού και τον Κορινθιακό κόλπο. Τί να πρωτοδείς απο εκει πάνω!

Η επιστροφή μας είναι φυσικά κατηφορική και είναι απο το ίδιο μονοπάτι. Περνάμε το σημείο απο το οποίο ξεκινήσαμε και συνεχίζουμε για λίγο ακόμα στο ελατόδασος, το οποίο σταδιακά θα μειώνεται καθώς κατεβαίνουμε, δίνοντας χώρο σε χαμηλή βλάστηση και σε πεύκα να διεκδικήσουν λίγο απο τον χώρο του βουνού.

Μετά την διαδρομή μας γευματίζουμε σε τοπική ταβέρνα στα Βίλια.