Καμενα Βουρλα - Μονοπατι σπηλαιων, μπανιο σε θερμα λουτρα

Η Κνημίδα είναι ενα βουνό πάνω απο τα Καμένα Βούρλα, και μερικοί το θεωρούν παραβούνι του Καλλίδρομου. Η ψηλότερη κορυφή της Κνημίδας φτάνει τα 945 μ. Στο κέντρο του βουνού βρίσκεται το δάσος της Μπόκλωνας, μια μεγάλη έκταση από μεγάλες βελανιδιές. Στην περιοχή της Άγναντης έχουν βρεθεί επιφανειακά κοιτάσματα λιγνήτη, που παλαιότερα είχαν γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης. Το βουνό διαθέτει μεγάλες εκτάσεις πρασίνου, και καλό δίκτυο μονοπατιών και πολλά απο αυτά έχουν καλές υψομετρικές διαφορές μιας και η πλευρά που βλέπει την Εύβοια είναι αρκετά απότομη.

Η Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος βρίσκεται σε υψόμετρο 320 περίπου μέτρων, από την πανοραμική θέση της οποίας αγναντεύεται ο Βόρειος Ευβοϊκός Κόλπος, η Βόρεια Εύβοια και η Ανατολική Φθιώτιδα. Το μοναστήρι είναι παμπάλαιο και κατά την παράδοση, η πρώτη ίδρυσή του ανάγεται στην αρχή του 11^ου αιώνα. Στο Καθολικό της Μονής, όπως έχει με τη σημερινή του μορφή, υπάρχουν ενσωματοποιημένα και μερικά μαρμάρινα θραύσματα, που προέρχονται από τα πρώτα προχριστιανικά κλασικά χρόνια και υποδηλώνουν ότι πιθανώς εκεί πλησίον να υπήρχε κάποιος αρχαίος ναός απ’ όπου ελήφθησαν (εικάζεται πως είναι ο ναός της Αρτέμιδος). Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας βλήθηκε το μοναστήρι από τη θάλασσα και κατόπιν τούτου κατέρρευσε το μεγαλύτερο μέρος του Καθολικού, το οποίο ξανακτίσθηκε πιο πρόχειρα στην τοιχοδομία, σε ρυθμό τρίκλιτης βασιλικής με σαμαρωτή κεραμοσκεπή. Το μοναστήρι διατηρήθηκε μέχρι το 1833 οπότε, με απόφαση της τότε προτεσταντικής αντιβασιλείας του Όθωνα, διαλύθηκε όπως και τα 4/5 των Μονών του Ελληνικού Κράτους. Τα κειμήλια, τα ιερά λείψανα και η μέχρι τότε περιουσία της Μονής διασκορπίσθηκαν ή διαρπάχθηκαν και καταπατήθηκαν.

Η πεζοπορία που έχουμε προγραμματίσει μας πηγαίνει σε μερικά απο τα πιό σημαντικά και όμορφα σημεία του βουνού. Πρίν ξεκινήσουμε την διαδρομή μας κάνουμε μια πολύ σύντομη επίσκεψη στην μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος και το παρεκκλήσι της. Στο καθολικό της μονής θα δούμε πολύ παλιές τοιχογραφίες και σε διάφορα σημεία του θα δούμε το πάντρεμα παλιότερου με νεότερου κτίσματος, φανερή προσπάθεια της αναστήλωσής της. Το παρεκκλήσι της μονής ονομάζεται και Παναγία των Βλαχερνών και βρίσκεται σε πανοραμική θέση απο την οποία η θέα φτάνει πολύ μακριά και ξεκάθαρα τα κοντινά σε αυτήν Καμένα Βούρλα.

Είμαστε ακόμα στα χαμηλά του βουνού και ξεκινάμε και ανεβαίνουμε. Η ανηφόρα που μας περιμένει είναι ούτε εύκολη ούτε δύσκολη. Θα χρειαστεί να κάνουμε ενα διάλειμμα στο ενδιάμεσο, όμως είναι ανεκτή για την πλειοψηφία των περιπατητών. Σε αυτή θα δούμε πως η χλωρίδα σε αυτό το τμήμα είναι αρκετά πυκνή, με μείξη βελανιδιών και περιστασιακά πλατάνια με δρύ, αναρριχώμενα και πολλά άλλα. Καθώς τερματίζουμε την κυρίως ανηφόρα και ερχόμαστε στα πάνω τμήματα της Κνημίδας σε αυτές τις πλαγίες της, το μέρος αρχίζει να καθαρίζει γιατί μπαίνουμε σε πλούσιο δρυόδασος! Το χαρακτηριστικό ζούγκλας εχει μειωθεί δραστικά και το μεγαλύτερο τμήμα απο την υπόλοιπη διαδρομή μας θα το διασχίσουμε μέσα απο το δρυόδασος, με φανταστική θέα προς τον Βόρειο Ευβοϊκό κόλπο μαζί με τους παραλιακούς οικισμούς του και τον απέναντί ορεινό όγκο της Εύβοιας.

Προχωρώντας το μονοπάτι συνεχίζει στο δρυόδασος με χαλί απο τα πεσμένα φύλλα της περασμένης εποχής και τους κορμούς των δέντρων παντού γύρω μας. Περιστασιακά θα έχουμε “παραθυράκια” με θέα ανάμεσα απο τα κλαδιά και πέρα απο τις φωτογραφίες μας στο δάσος, σίγουρα θα θέλουμε να πάρουμε και την άποψη της θέας προς την θάλασσα ανάμεσα απο τα φυλλώματα.

Αφού διασχίσουμε τουλάχιστον το μισό της διαδρομής, με αυτό το μοτίβο, η συνέχεια είναι αρκετά περιπετειώδες και άκρως θεαματική. Κατεβαίνουμε μονοπάτι με αρκετά μεγάλη κλίση που θέλει λίγη προσοχή και περνάμε απο μερικούς φανταστικούς σπηλαιώδεις σχηματισμούς. Τα δύο σπήλαια είναι τύπου ανοικτοί θόλοι και έχουν εύκολη πρόσβαση. Άλλα δύο όμως σπήλαια, ενα όμορφο λούκι και η σπηλιά Χάρβαλη, θέλουν λίγη προσοχή και για αυτό οι συνοδοί μας θα σε βοηθήσουν ετσι ώστε να τα ανέβεις!

Η σπηλιά Χάρβαλη είναι ενα θεματικότατο ανοικτό σπήλαιο, αρκετά φαρδύ με φανταστική θέα προς τους κάτω οικισμούς και την θάλασσα. Η φωτογραφία σε αυτό το σημείο είναι επιβεβλημένη αλλα πρίν απο αυτή θα πρέπει να ανέβεις με προσοχή στα λίγο απότομα τοιχώματα με την βοήθεια των συνοδών μας. Η ανάβαση στα σπήλαια δέν είναι υποχρεωτική για όσους δέν θέλουν να ανέβουν.

Μετά απο λίγη ώρα συνεχίζουμε την κατηφορική μας πορεία προς τα Καμένα Βούρλα και συναντάμε ενα σπήλαιο τύπου βραχοσπηλιά που είναι εύκολο στην εξερεύνησή του, καθώς και άλλα δύο με σχήμα ανοικτού θόλου τα οποία μικρότερα, εύκολα και επίσης ωραία για φωτογράφιση.

Τέλος, το σπήλαιο που είναι σε σχήμα λούκι ειναι εφικτό στην ανάβασή του όμως μόνο με την βοήθεια των συνοδών μας. Αυτό είναι σχετικά στενό και με σχήμα μακρόστενο και όρθιο. Για τους λάτρεις της περιπέτειας η ανάβασή του είναι μια πολύ ωραία εμπειρία και παρότι είναι στενό, απο το εσωτερικό της έχει ωραία θέα η οποία φυσικά παίρνει το σχήμα του βράχου!

Δέν χρειάζεται φακός για τα σπήλαια.

Η ανάβαση στα σπήλαια δέν είναι υποχρεωτική για όσους δέν θέλουν να ανέβουν.

Μετά απο τα σπήλαια έχουμε ήδη χάσει αρκετό υψόμετρο και συνεχίζουμε απο κατηφορικό μονοπάτι παρόμοιο με αυτό που ξεκινήσαμε, όμως με το χαρακτηριστικό της πυκνής χλωρίδας απο ποικιλία φυτών όπως ήταν η αρχή της όλης διαδρομής.

Συνεχίζοντας, ο καθένας μπορεί να επιλέξει εάν θα φάει σε εστιατόριο στα Καμένα Βούρλα ή θα περάσει τον υπόλοιπο χρόνο στα κοντινά θερμά λουτρά με φαγητό που έχει φέρει απο το σπίτι.